şah ismail ne demek?

Şah İsmail, İran'ın Safevî Hanedanlığı'nın kurucusu olan İranlı asker, şair ve politik liderdir. 1501 yılında İran'ın Azerbaycan bölgesinde doğdu. Babası Haydar, Alevi bir dervişti ve Şah İsmail'i dervişlerin yaşadığı bir tekkede büyüttü. Genç yaşta liderlik özelliklerini gösteren Şah İsmail, 12 yaşında babasının ölümünden sonra Alevi dördüncüyye mezhebine bağlı bir ordu kurdu. 1501 yılında 14 yaşındayken Tebriz'i ele geçirerek İran'da Safevî Devleti'ni kurdu.

Şah İsmail devrinde İran, Osmanlı ve Safevî İmparatorluğu arasında mücadele edilmekteydi. Şah İsmail, Osmanlı İmparatorluğu'na karşı savaşarak, İran'ın bağımsızlığını korudu. Ayrıca, İran'ı Şii İslam'ın merkezi haline getirdi ve Sünni mezhep karşıtı politikalar izledi. Bu nedenle Şah İsmail, Osmanlı İmparatorluğu ve diğer Sünni devletler tarafından büyük bir düşman olarak görüldü.

Şah İsmail aynı zamanda bir şairdi ve edebiyata önem verirdi. Alevi-Bektaşi mezhebine mensuptu ve şiirleri bu geleneğin etkilerini taşır. Şiirleri halk arasında da çok sevilen Şah İsmail, kendine has bir tarz oluşturdu.

Şah İsmail, 23 Mayıs 1524'te öldü. Safevî Hanedanlığı'nın liderliği oğlu Tahmasb'a geçti. Şah İsmail'in kurduğu Safevî Devleti, hüküm sürdüğü süre boyunca İran tarihi ve İslam dünyası için önemli bir rol oynadı.